Proverbs 12

1كسی می‌تواند دانا شود كه تأديب را دوست داشته باشد. هر كه از اصلاح شدن نفرت داشته باشد احمق است.

2خداوند از اشخاص نيک خشنود است، اما كسانی را كه نقشه‌های پليد می‌كشند محكوم می‌كند.

3انسان با كارهای بد نمی‌تواند برای خود امنيت به وجود آورد، اما اشخاص درستكار پا برجا خواهند ماند.

4زن خوب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حيا مانند خوره جان او را می‌خورد.

5انسان خوب فكرش پر از درستكاری است، اما فكر آدم بدكار انباشته از دروغ و نيرنگ است.

6حرفهای بدكاران مردم را به دام هلاكت می‌كشاند، اما سخنان نيكان مردم را رهايی می‌بخشد.

7بدكاران نابود می‌شوند، اما نيكان پايدار می‌مانند.

8آدم عاقل را همه می‌ستايند، اما شخص كوته‌فكر را حقير می‌شمارند.

9بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نيايد اما زندگی او تأمين باشد تا اينكه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد.

10شخص خداشناس حتی به فكر آسايش حيواناتش نيز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چيزی به‌جز ستمگری نيست.

11هر كه در زمين خود زراعت كند نان كافی خواهد داشت، اما كسی كه وقت خود را به بيهودگی بگذراند آدم احمقی است.

12اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی كه بدكاران غارت كرده‌اند دارند، در حالی که خداشناسان از اموال خود به يكديگر كمک می‌كنند.

13دروغ انسان را در دام گرفتار می‌كند، ولی راستی و صداقت موجب خلاصی می‌گردد.

14پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بكاری همان را درو خواهی كرد.

15آدم نادان فكر می‌كند هر کاری می‌كند درست است و احتياج به نصيحت ندارد، اما شخص دانا به نصايح ديگران گوش می‌دهد.

16آدم نادان در مقابل توهين ديگران زود عصبانی می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌كند.

17وقتی كه حقيقت را می‌گويی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود.

18هستند كسانی كه با حرفهای نسنجيدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسكين دهنده و شفابخش است.

19عمر دروغ كوتاه است، اما حقيقت تا ابد پايدار می‌ماند.

20افكار توطئه‌گران پر از نيرنگ است، اما دلهای آنانی كه خيرانديش هستند آكنده از شادی می‌باشد.

21هيچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدكاران هميشه گرفتار بلا می‌شوند.

22خدا كسانی را كه به قول خود وفا می‌كنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بيزار است.

23آدم عاقل علم و دانش خود را به نمايش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشكار می‌سازد.

24كار و كوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوكر ديگران می‌سازد.

25غم و غصه انسان را گرانبار می‌كند، اما سخن دلگرم كننده او را سبكبار و شاد می‌سازد.

26شخص درستكار مردم را به راه راست هدايت می‌كند، اما آدم بدكار آنها را منحرف می‌سازد.

27آدم تنبل حتی دنبال شكار خود نيز نمی‌رود. تلاش و كوشش، گنج گرانبهای انسان است.

28راهی كه خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حيات منتهی می‌شود و در آن مرگ نيست.
Copyright information for PesPCB